Bu yazılar Ağustos 201 l’den itibaren “tefrika” halinde Galatasaray Lisesi 116. Dönem mezunlarının sosyal medya gruplarında paylaşılmıştır.
Geleneksel devre gezilerimizin her birinden önce rehberin gezide anlatacaklarının grupla paylaşılması düşünülmüştü. Böylece isteyen hazırlıklı gelebilecek ve gezi sırasında anlatılamayanlar için de istenirse sonradan tefrikalara bakılabilecekti.
Tefrikaları yazmak beni müthiş geliştirdi. Tefrikaları yazdıkça, tefrikasını yazmadığım yerleri anlatmaya çekinir oldum. Şimdi de, yazmadan anlattığım yerler aklıma geldiği zaman yüzüm kızarıyor! Çünkü bir yeri yazmadan öğrenmeye imkan yok, benim için. Konuşmak çok yanıltıcı. Bilmediğiniz halde biliyormuş görünebildiğiniz gibi, kendiniz de bildiğinizi sanabiliyorsunuz, konuşmayla yetinince.
Bu tefrikalar çerçevesinde devre ile ve ardından çok çeşitli başka gruplarla yapılan geziler son derece verimli oldu. Böylece bir “repertuvar” oluştu. ‘Tefrikaları bir araya getirelim kitap olsun’ diye bir fikir belirince de “neden olmasın?” dendi.
Söz konusu gezileri çocukluk arkadaşım ve kafa dengi meslektaşım Ahmet Faik Özbilge olmasa yapamazdım. Onun teşviki olmasa tefrikaları yazmazdım. O olmasa bu kitap da çıkmazdı.
Ahmet Faik Özbilge kardeşim böyle herkesin önünü açar, elinden tutar... ve -inanmayacaksınız!- bunları sırf iyi bir şeyler yapılmış olsun diye yapar.
Ona yıllardır birikmiş olan teşekkür borcumu bu vesileyle yerine getirmiş oluyorum severek...

Tefrikalar devam ediyor! Onları da kitap haline getiririz belki.

Kalınız sağlıcakla!

---